تاثیر محلول پاشی عنصر روی و هورمون رشد اکسین بر شاخص‌های موفولوژیک و فیزیولوژیک رشد و برخی صفات الیاف سه رقم پنبه

به‌منظور ارزیابی اثرات روش‌های مختلف خاک‌ورزی و نحوه مصرف علف‌کش‌ ترفلان بر عملکرد پنبه و کنترل علف‌های هرز، تحقیقی بصورت آزمایش کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه آزمایشی در جنوب شرقی شهرستان علی‌آباد کتول در سال 1393 اجرا شد. در این مطالعه عامل اصلی را خاک‌ورزی در سه سطح استفاده از گاو آهن برگردان‌دار، گاوآهن بشقابی و گاو آهن قلمی بود و سطوح عامل فرعی را وجین دستی در طول دوره رشد و استفاده از علف‌کش ترفلان از ماده تجاری 48% در پنج سطح: مصرف 5/1 لیتر در هکتار در زمان آبیاری اولیه قبل از کاشت و 5/1 لیتر همراه با اولین آب‌آبیاری در هفته ششم پس از کاشت، مصرف 5/1 لیتر در هکتار قبل از کاشت و 5/1 لیتر در هفته ششم پس از کاشت و اختلاط با خاک بوسیله کولتیواتور، مصرف 3 لیتر در هکتار پس از کاشت و قبل از ‌آبیاری، مصرف 3 لیتر در هکتار قبل از کاشت و مخلوط با خاک و تیمار عدم کنترل علف‌های هرز به‌عنوان تیمار شاهد تشکیل می‌داد. نتایج نشان داد بیشترین درصد فراوانی نسبی در علف‌های هرز متعلق به تاج خروس (Amaranthus retroflexus L..)و  پهن برگان بود. عامل خاک‌ورزی تاثیر معنی‌داری بر عملکرد کل وش و وزن خشک کل علف‌های هرز نداشت اما تعداد قوزه در بوته تحت اثر معنی‌دار قرار گرفت. در بین سطوح مختلف عامل علف‌کش، تیمار وجین دستی بالاترین عملکرد کل وش را به دست داد. در این مطالعه وزن خشک علف‌های هرز در هفته چهارم نقش تعیین کننده‌ای بر عملکرد کل وش و تعداد قوزه در بوته بالاترین همبستگی را در بین اجزای عملکرد با عملکرد کل وش داشت. بررسی برهم کنش عوامل آزمایش مشخص ساخت که می‌توان در صورت عدم استفاده از وجین‌دستی از علف‌کش ترفلان به میزان 3 لیتر قبل از کاشت در راستای حصول به حداکثر عملکرد استفاده نمود.